Yalnız bu yollarda kaldırım yoktur. Ve burası Kumlucadır. Burada trafik kuralları pek geçerli değildir. Bu yüzden ben kaldırımsız yollardan giderken çok dikkat ederim. Size de aynı yöntemi uygulamanızı öneririm.  Kasapçayırı ilköğretim okulundan ileri geçerseniz mezarlığa varmadan Vefa tepesine bir yol sapar. 200-300 metre yürümeyi göze alırsanız her yerin ayağınızın altında olduğu bir tepeye çıkarsınız. Orada huzurevi olarak yapılan sonra da değişik amaçlarla kullanılan bir bina vardır. Bir çıkıp bakarsanız iyi olur. Bu bina Huzurevi olarak yapıldı. Sonra Anadolu öğretmen Lisesi olarak kullanıldı. Anadolu Öğretmen Lisesi, hastanenin arkasındaki yerleşkesine taşınınca da Yüksek Öğretim Yurdu olarak kullanıma açıldı.

Orada şöyle bir soluklanıp döner kuleler gibi yavaş yavaş 360 derece dönünüz. Orada karşılaştığınız kişiye ne yaparlar ne ederler, ne yerler ne içerler bir sorunuz.

Bu dönüş sırasında gözleriniz Balçıklı’ya, Toptaş’a, ta ötelere Erentepe’ye uzanır. Karşıda Güzören ve İncircik, ta uzaklarda Ovacık sizlere el sallar. İncircik’in yukarısına bir yol gider. O yol Karagöl yoluna alternatif olarak açılmış genişçe bir yoldur. Topraktır ama İncirciklilerin işini epeyce kolaylaştırır.

İleride uzun parkurlardan söz ederken elbette bu yoldan da söz edeceğiz. Ama Domaşa denen bir küçük yayladan geçip Karagöl yaylasına çıktığını ve üzerinde birkaç yerde güzel suyun olduğunu, gezip görmeye değer olduğunu bilin yeter.

Dönüşünüzü sürdürürseniz Baysı ve Ömer beleni çıkar karşınıza. Sonra gözleriniz Alakır vadisinin içine doğru uzanacak. Bu vadinin içi anlatılmaya değer birçok şeyle doludur. İnşallah fırsat bulursak oralardan da bir şeyler anlatırız. Şu yakındaki tepelerin arkasında, buradan görünmez amma, Alakır barajı vardır. Alakır barajının batısında Akdağlar yükselir. Alakır’dan batıya doğru Çayiçi, Yenikışla, İncirağacı köyleriyle Finike’nin Akçaalan köyü vardır. Ama siz Vefa tepesinden oraları göremezsiniz tabii.

Ta uzaklarda Sarıkayalar görünür. Kayaların altında Belenyayla adlı bir yayla, üstünde de Oluklu yaylası vardır. Bu yayla has bir yayla olup içinde ulu ardıç ağaçları vardır. Finike Yalnız köylülerin yaylasıdır. Elektrik, su vs. yoktur elhamdülillah. Yukarısı ise kır olup kar erkenden çöker, geç kalkar.

Gözlerinizi azıcık yakına indirirseniz karşıdaki Asartepe’nin burnundan çıkıp eteğinden boydan boya ta Ortaköy’e kadar uzanan kanalı ve kanal boyunca uzanan yolu fark edersiniz. Nasip olursa o yoldan da yürüyüp neler göreceğiz neler.

Vefa tepesinden geri dönüp Kasapçayırı mezarlığının içine giriniz. Orada yatanların ruhlarına bir Fatiha gönderiniz. Orada birçok tanıdıkla karşılaşacaksınız. Yaşınız ileriyse onlar daha çok olacak. Korkmayınız, “Yazgıya bozgu olmaz.” Korkmayınız, bu dünyada edindiğiniz dostların çoğu orada ya da oraya gelecek. Mezarlığın uhrevi havasında birkaç dakika soluklanıp yaşam ve ölüm üzerine bir an tefekkür ediniz. Kendi geçmişlerinizi düşününüz. Geçmişler derken hem anılarınızı hem de atalarınızı kastediyorum. Bizlerin de oraya gideceğimizi fikrediniz.   

Mezarlık hem büyümüş hem de güzelleşmiş. Yeni düzenlemeler sayesinde mezarlıklar Büyükşehir belediyesine geçince bakımlı ve tertemiz oldu.

Mezarlığı geçip dosdoğru da gidebilirsiniz sola sapıp Toptancı halinin altından Gödene caddesine de çıkabilirsiniz. Hal kavşağından şehir merkezine varıncaya kadar yolun sağı solu hep bina. İmara yeni açılan bu bölgedeki binaların hepsi gıcır. Çoğu da işyeri.

Gödene caddesini beğenmezseniz halin doğusundan itibaren önce Orman İşletme Müdürlüğü’ne sonra da gene kaldırımdan Kültürpark’a inip merkeze gelirsiniz.

Bu parkuru tersinden de yürüyebilirsiniz. Yani Gödene caddesinden Toptancı halinin altından Kasapçayırı yoluna da sapabilirsiniz. Yılın her mevsiminde, günün her saatinde yürünebilecek bir parkurdur.

SOMSÖZ: İNSAN BAZEN YAR BULUR YER BULAMAZ, BAZEN YER BULUR YAR BULAMAZ. 

YAŞAMAK İÇİN KUMLUCA.