Küçük bir şiirde kaybolmak gerek bazen. Çekip gitmeli bilmediğin dizelere. Dertlerine ortakmışçasına, satırlarında dertleşmeli. Sırdaş olurlar belki her derde deva imgeler. Yazılmaktan yıpranmış defterlerde, sabırla bekleyen sözcüklerle karşılaşırız kim bilir. Başımız sıkıştığında yardıma çağırmalı cengaver şairi. Bütün yaprakların dallarından umudunu kestiği bir sonbahar sabahında el ele yürümeli Cemal Süreya ile. Güneşin gidişiyle terk edilmiş sahil kasabında kırık bir masada yudumlanırız Nazım’la. Demirleyelim gözyaşlarımızı sözcüklerin limanına ve ayaz vurmuş sahilinde huzuru, maviliğinde derinliğini hissedelim iliklerimize kadar. Güzelliklere çıkacağını umarak aşındıralım yollarını. Kayboluruz belki de güvenle sırtımızı yasladığımız kederli sokaklarında. Bir yolunu bulun gelin şiirlere. Belki de istediğimiz sadece budur. Issız, tek edilmiş bir çocuk gibi kucaklar en nihayetinde. Tutar kirli ellerimizden. Bir kez daha sapasağlam ayağa kalkmamızı, tekrar gülümsememizi bekler bizlerden. Bütün inançlarımızı, yiten umudumuzu, kırılmış güvenimizi inşa edemez yeniden ama bağıra bağıra artan bu kaçış isteğimizle sahiplenir bizi satırlarında. Bütün hıncıyla zulmeden hayat, çoktan acımayı unutmuş bizlere. Can kırıklarımızı sırtımıza yüklenip, keder sinmiş ayaklarımızın çamuruyla temiz bir sayfa açalım mı şimdi adı konmamış şiirlerimize? Beyhude bu hayal kırıkları, bunca can kırıklıkları boşuna. Bunca ah, bunca telaş boşuna. El birliği ile çürüttük kalplerimizi. Sanırım tek çare şiirlerde buluşmak;
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar...
Farzet ki bir rüzgardım
Esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur
Sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu...
Kaybolup gittim
Belki de bir rüyaydım senin için
Uyandın ve ben bittim...
Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben
Her şeyini...
Sana sırdaş oldum
Dost oldum koynumda ağladın
Yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini
Beni üzdün kınamadım
Alışıktım vefasızlığa
El oldun aldırmadım...
Beni güzel hatırla
Sayfalarca mektup bıraktım sana...
Şiirler yazdım her gece
Çoğunu okutmadım
Sakladım günahını sevabını içimde
sessizce gittim...
Senden öncekiler gibi sen de
Anlamadın....
Beni güzel hatırla
Sana unutulmaz geceler bıraktım
Sana en yorgun sabahlar...
Gülüşümü...
Gözlerimi...
Sonra sesimi bıraktım
En güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka...
Söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye
Vedalar bıraktım duraklarda...
Ne ararsan bir sevdanın içinde
Fazlasıyla bıraktım ardımda...
Beni güzel hatırla
Dizlerimde uyuduğunu düşün
Saçını okşadığımı
Üşüyen ellerini ısıttığımı
Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
Alnından öptüğüm dakikaları...
Birazdan kapını çalan kişi olabileceğimi düşün
Şaşırtmayı severim biliyorsun?
Bu da sana son sürprizim olsun
Şimdi seninle yaşan günleri ateşe veriyorum
Beni güzel hatırla
GİDİYORUM.
-Orhan Veli KANIK-
