Engelsiz Kafe, Muratpaşa Belediyesi ve Adalya Vakfı’nın ortak çalışması olarak Nisan 2015’te hizmete açıldı. Açıldığı günden bu yana farklı engel gruplarına yönelik sosyal destek programları yürüten Engelsiz Kafe, falez kıyı bandında etrafından lüks konutların, sitelerin, 5 yıldızlı otellerin yükseldiği 8 dönümlük alanın Belediye Başkanı Ümit Uysal tarafından yapılan tahsisle kuruldu. Çam ağaçlarıyla kaplı bu alan sadece özel bireylerini kullanımı değil, onların gündelik yaşam içinde var olmalarını sağlamak, birlikte bir şeyleri başardıklarını hissetmelerini sağlamak için Başkan Uysal’ın ifadesiyle “Yüreğinde engel taşımayan” herkese kapılarını açtı. Aynı zamanda Antalya’nın ilk glütensiz mutfağının da bulunduğu Engelsiz Kafe, mavi bayraklı plaja da sahip. Farklı engel gruplarına ve engelli bireylerin ailelerine yönelik farklı içeriklerde destek programları uygulayan, izci kampından gezilere gündelik hayata dair çalışmaların gerçekleştirildiği Engelsiz Kafe’nin dans ve müzik dersinde ise down sendromlu, otizmli çocuklarbirlikte katılıyor. Derslerde oldukça eğlenen özel çocuklar, haftayı down sendromlu arkadaşları Mustafa Talha Uranlı’nın önerisiyle farklı bir şekilde kapattı. Talha ve arkadaşları Akrasay’da özel eğitim öğrencilerinin yaşadıklarına karşı “Aksaray’a sessiz kalma” diyerek seslerini yükseltti. “ÖZGÜVENİ YÜKSELDİ” Engelsiz Kafe’nin bu haftaki müzik ve dans dersinde 3 otizmli çocuk yer alırken anneleri de kafenin bahçesinde yaklaşık 1 saat süren dersin bitmesini bekliyordu. O annelerden Oleysa Topal, yaklaşık 3 yıldır 14 yaşındaki otizmli oğlu Berkant Topal’la Engelsiz Kafe’ye geldiklerini söyledi.Topal, Dünya Otizm Festivali’nde atletizmde madalyalar kazanan, katıldığı resim yarışmalarında dereceler elde eden Berkant’ın 1.5 yaşındayken otizm tanısı aldığını söyledi. “Ondan sonra, ne yapabiliriz, nasıl yardımcı oluruz diye uğraştım. Şimdi 14 yaşında oldu. Hala da uğraşıyorum” diyen Topal, Antalya’ya geldiği zaman tanıştığı Engelsiz Kafe’nin Berkant’ın hayatında birçok şeyi değiştirdiğini söyledi. Topal, “Ritim dersleri var, resim yapıyorlar. Sosyal hayatı çok gelişti. Burada çok mutluyuz. Down sendromlu, otizmli çocuklar var. Normal insanlar geliyor. Özgüveni oldukça yükseldi. Kendisini burada çok mutlu hissediyor” diye konuştu. “ÖFKE NÖBETLERİ AZALDI” Emekli öğretmen Hüriye Yakar ise 26 yaşındaki otizmli kızı Sevinç’le birlikte yaklaşık 1 yıl önce Engelsiz Kafe’yle tanıştı. Kızına otizm tanısının 3 - 4 yaşındayken konduğunu belirten Yakar, “Sevinç, televizyonunu karşısında sürekli müzik dinliyordu. Yaşıtları konuşken o konuşmuyordu. Ama çok sağlıklı bir bebekti. Hiç bilmedik hasta olduğunu. Öğretmen olmamıza hiç otizmi duymamıştık” diye konuştu. Kızının Engelsiz Kafe’de çok mutlu olduğunu anlatan Yakar, “Buraya çok istekli geliyor. Evde de olsun burada da kendini mutlu hissediyor. Öfkeli anları azaldı” dedi. “GARİP BAKIŞLAR, TUHAF İFADELER YOK” Emine Maden Lafçı, 43 yaşında. Gelecek ay otizmli oğlu Batuhan Gülay’ın 20’inci doğum günü kutlayacak. 3 yıl önce Antalya’ya taşınan aile, yaklaşık 1.5 yıldır düzenli olarak Engelsiz Kafe’ye geliyor. Oğlunun Engelsiz Kafe’de müzik çalışmalarına katıldığını, geziler gibi birçok sosyal etkinlikte yer aldığını anlatan Lafçı, “Hem çocuklarımız hem biz anneleri çok mutlu ediyor. Bu gibi yerler her mahallede olması gerekiyor. Severek ve isteyerek girebildiğimiz tek yer burası. Kapıdan girdiğimiz anda özgürüz. Garip bakışlar yok. Tuhaf ifadeler yok. Burada herkes çok sevgi dolu” diye konuştu.