Kalabalık Yalnızlıklar Önce sessiz bulduk, ıssız bulduk yaşadığımız köyleri, kasabaları. Şehrin abartılı gürültüsü daha câzip geldi bize. Ağacı, taşı, toprağı ve dahası gözü gönlü doyuran çayırı çimeni terk ettik....
İnsan yeryüzünde cismiyle vâr olur, ruhu ile yaşar. Ruhuna yaşam kaynağı olan ise olumlu ya da olumsuz duygulardır. İnsan dünyadaki varlık serüveninin başından beri bu duygularını aktarma ve paylaşma ihtiyacı hissetmiştir. Bunu ise...
Etrafınızdaki insanlara teşekkür edin. Zira çok şey öğreniyoruz onlardan. Teşekkür edin dürüst, cömert, yardımsever, hoşgörülü, adâletli, derttaş, sırdaş, yoldaş ve ahlâklarına El-Emîn hasleti tecelli etmiş insanlara… Dürüst...
"Ah eskiler" diye iç çekip duruyoruz, günden güne de artıyor bu iç çekişlerimiz. Ve zaman eskitiyor insanı, insanda kendini vâr eden değerlerini… Ne çok şey kaybettik şimdi özlem duyduğumuz…. En başta sözlerimizi kaybettik, iyi dileklerimizi,...
Geride bıraktığımız birçok şeye iç geçiriyoruz artık. Aslında yalnızca geride bıraktıklarımıza değil, kıymetini bilmeyip hoyratça tükettiğimiz şeylere… Merhamete, şefkate, affa, sabra, hoşgörüye ve buna benzer maddî-manevî insan...
Yolculuğa çıkmalı insan arada bir. Kimi zaman kendi içine kimi zaman yaşadığı şehre, ülkeye, dahası yeryüzüne... Mekânların insanın üzerinde hem maddi hem mânevi tesiri büyüktür. Şifâdır kimi zaman mekânlar, iyileştirir, doyurur,...
Hep şarkılarda şiirlerde duydum adını. Boğaza ve İstanbul'la üsten bakışınla biraz da kibir var sanki içinde, hafiften gizlenen. Nasıl olmasındı ki... Yüzyıllardır tarihe şahitlik etmek kime nasip olur. Savaşlara, barışlara, saltanatlara,...
