AZ KONUŞALIM, ÖZ KONUŞALIM!

SÖZLERİN ÖZÜ, ATA’NIN SÖZÜ

Çevreme bakıyorum, sadece Atatürk’ün sözleri var: “Bir Türk Dünyaya bedeldir,” Beni Türk hekimlerine emanet ediniz,” Cumhuriyet fazilettir,” ve daha niceleri… Bu sözlerin önemini yadsıdığım veya Atatürk’ü kıskandığım sanılmasın. O, bu ülkenin kurucusu ve en kıymetlisidir. Sözlerİ de bizim milli benliğimize kazınmıştır. Ama ondan başka hiçbir siyasetçinin insanımızı eğitmek, güzelleştirmek için bir sözünün olmaması kanıma dokunuyor. Atatürk vefat edeli 86 yıl geçmiş. Bu sözler neredeyse bir asırlık sözler.

Ve bu bir asırda köprünün altından çok sular geçtiği gibi ülkemiz de insanımız da epey kabuk değiştirdi. Birçok kaliteli insan yetiştirdik. Ama şimdiye kadar bu insanlardan şöyle insanımızın ufkunu açacak, kafasını ve yüreğini zenginleştirecek bir özlü söz çıkmadı.

Biz Yunus’tan veya öteki Türk büyüklerinden şiir metinleriyle idare ediyoruz. Yahu günümüz büyüklerinden neden güzel sözler çıkmaz? Varsa yoksa eskiler. İyi de eskiler mezardan kalkıp da günümüz insanına uzak hedefler gösterebilir mi? İnsan olarak hadislere ve şiir türünden metinlere ihtiyacımız var. Onlar bizi biz yapan değerleri kuşaklar boyu aktarmışlar. Bizim gelecek kuşaklara söyleyecek hiçbir sözümüz yok mu Allasen? Velilerimiz fukaraysa delilerimiz de mi fukara?

Çağların yüz yıllarla değil, on yıllarla, yıllarla ölçüldüğü bir dönemde aydınlarımızın, siyasetçilerimizin, kanaat önderlerimizin düştüğü bu söyleme kabızlığı aynı zamanda düşünme kabızlığıdır. Bir yandan yabancıların bizim iyiliğimizi istemediğini iddia ediyoruz, öte yandan bizim çocuklarımıza söyleyeceğimiz sözleri de onlardan alıyoruz. Ziya Paşa olsaydı, “Böyle bir gecenin rahmet umulur mu seherinden?” derdi.

Eskiler kendi zamanlarından sözler sıkıştırırlardı lafın arasına. Zihin açan, kalp açan, gönül ferahlatan sözler. Bizim ise tek atımlık barutumuz bile yok. Sonra da ortalıkta kaba saba, argolu, küfürlü sözler gırla.

Bu gidişle bir gün öleceğiz. Hoca çocuklarımıza bizi soracak: “Nasıl bilirdiniz merhumu?” Çocuklarımız, komşularımız hep bir ağızdan çığrışacak: “Eyi bilirdik A.K.” Hoca da 3 kez sorduktan sonra diyecek ki: “Gömün A.K.

Gelecek kuşaklara güzel sözler miras bırakalım.

SOMSÖZ: SÖZ ALTIN, KÜFÜR TAŞTIR.