HAYAT, küstüm sana..ve sen de ne varsa, yazına kışına o çok sevdiğim baharına... kurduna kuşuna, börtüne böceğine, kadınına erkeğine, yaşlısına gencine..yüzüme gülümseyen günahsız çocuklarına bile küstüm...yanımda olan, sana en yakınım diyen uzağımdakilere de... küstüm işte..HAYAT...barışmamız zor artık gitmek istiyorum ...senden çok uzaklara, yüzüme gülüp hep ağlatan HAYAT...

Düşünüyorum, küsmek için bahanem çok, mutlu olmaya bahanem varsa da gözüm onları görmüyor..demek ki, bende olan güzellikleri gölgeliyorsun zalim HAYAT..
Senle yarışamam,sana gücüm yetmez..belki böyle istiyorum yenilgi hoşuma gidiyor...
Belki de çok zayıfım, hayır bu alemde bende varım ve bende ben de sesimi yükseltmek istiyorum diyemiyorum...Desem neye yarar HAYAT...

Rüzgarına,karına boranına,ayına güneşine, çiçeklerine ağaçlarına, gülüne bülbülüne..
velhasılı, sen de ne varsa...küstüm HAYAT....

HATİCE BOZKURT SARITAŞ


<ÇARESİZ BAKIYORUM>

Bir dizi anılarla veda ettim yıllara
Düşlerde kaldı huzur ben de düştüm yollara
Ahu figan boşuna sarıl kuru dallara
Zaman akıp gidiyor çaresiz bakıyorum

Daha dün ilk adımdı hayata yürüdüğüm
Okul yolun da koşup bilgiyi bürüdüğüm
Neydi nasıldı bilmem? Aklımca sürüdüğüm
Zaman yakıp gidiyor çaresiz bakıyorum

Eyvahlar keşkelerle heba etmemek gerek
Bu fırsat gelmez daha gidenlere bir sorak
Geriye dönüp baksam ömür bomboş hep çorak
Zaman bıkıp gidiyor çaresiz bakıyorum

Bencillikle kıvranan ruhun bitmez çilesi
Nefsimle şeytanların çoğalıyor hilesi
Dayanmalı mutlaka ömrümün son kalesi
Zaman çıkıp gidiyor çaresiz bakıyorum…

HATİCE BOZKURT SARITAŞ..