ÖRSEK SEVGİ AĞLARI - SENİ SEVİYORUM

Sevgi her yürekte az çok vardır, önemli olan var olan sevgiyi ne kadar gösterebildiğimiz? Sevmek emek ister, sevmek yürek ister, sevmek sevdiğinin uğruna ayaklarının altına halı olmak paspas olmak, ömrünü yolunda harcamak demektir…
 
Sevgi hem bedava hem de çok cimrilik yapılan nadide bir duygudur, sevgi verildikçe, paylaşıldıkça çoğalan eşsiz bir güzelliktir. Sevgi olmayan gönüller harabeye döner, sevgi olan yürekler gül bahçelerine nisbet yapar, neşesiyle cilvesiyle ve hoşluğuyla tüm gülleri kıskandırır. Var mı sevgiden daha üstün bir duygu? Yaşanan sevgiden daha anlamlı bir yaşanmışlık olabilir mi?
 
Seven sevdiğine sevdiğini söylesin, söylesin ki; sevilen sevildiğini bilsin de huzur bulsun boş yere değer verdiğini, sevdiğini düşünmesin kırılmasın gücenmesin hayata daha bir sıkı sarılsın, kendini acılara ve çaresizliklere karşı daha bir güçlü hissetsin, hayata meydan okusun, sevdiğiniz insan sansın ki; ‘’ en güzel kadın-veya -erkek benim’’. Toplumda yanlış olan ‘’ aman şımarır neme lazım, ben onu içimden seviyorum, sevdiğimi biliyor o yeter’’ gibi ifadeler beni deli ediyor. Hayır efendim ne münasebet, sen hiç sevdiğini belli etme, eften püften sebeplerle azarla, gereksiz ve yerli yersiz kalp kır her işine koştur sonra da ‘’seviyorum, söylemeye ne gerek var?’’ de. Sevgi dolu bir bakışın, sevgi yüklü bir seslenişin değeri nelerle ölçülebilir? Muhabbet sevgiyle yoğrulunca tadına doyum olur mu? Anne babanın evladına sevgisi, Mevlamızın yarattığı her şeye, kuşlara, böceklere, ağaçlara, çiçeklere, aya güneşe velhasılı gözümüze ve yüreğimize değen her şeye sevgiyle, şefkatle bakabiliyor muyuz? Benlik hırsından kurtulup biz de saklı olan hiçbir çaba sarf etmeden dağıtabileceğimiz sevgi ve gülümsemeyi ne kadar verebiliyoruz sevdiklerimize? Belki onları kaybedince anlarız ne çok hata yaptığımızı. Gerçi ben hak veriyorum bazı insanlara da, sevgi görmemişse, ona sevgi verilmemişse bilemiyor sevgi nasıl paylaşılır, nasıl yaşanır….
 
Sevgi güçlü bir duygudur, açamadığı kapı , giremediği gönül, aşamadığı engel yoktur.’’Tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır’’ atasözümüz yersiz söylenmemiş. Gülen yüzler, seven kalpler her zaman kazanır.Eğer gerçekten vazgeçemediğimiz sevdiklerimiz varsa asla vazgeçmeyelim, her zaman karşımıza çıkmazlar, bizden gittikleri zaman aynı sevgiyle, coşkuyla bize geri gelmezler, bazı insanlar sevgiyi taşıyamazlar, sevmeyi de sevilmeyi de beceremezler. Demek oluyor ki; bedava olan sevgi ağırdır aslında, her yürek taşıyamaz…
 
Sevgi özel ve güzel bir his olmasına rağmen oldukça kısıtlı yaşanıyor diye düşündüğümden böyle bir konuyla tekrar merhaba demek istedim. Her canlının en çok ihtiyaç duyduğu ve aradığı ve hatta yeterince yaşayamadığı bu eşsiz güzelliği fazlasıyla bulup yaşamanız dileğiyle. 

İnsan her şeyi bilse bile maalesef en iyi bildiği en çok istediği duyguları ve ya eşyayı kendinde var edemez…Belki bu da hayatın bir cilvesidir, elden geleni de ihmal etmemek gerekir.Hayatınız sevgi ve muhabbetle dolsun, her şey gönlünüzce olsun, iyiki varsınız.Hepinizi seviyorum. :))