Yaşım 62. Bir ülkede devlet kurumlarına güvenin bitmesi ne demektir yeni yeni anlıyorum. Bunda öncelikle yandaş tv ve gazetelerin payı büyük. Ayrıca TÜİK'in verdiği enflasyon ve işsizlik gibi konulardaki rakamlara inanamıyorum.
Hakimlerin sadece adalet aradığına da inanamıyorum. Çünkü yasalar bizzat en üst düzey mahkemeler tarafından çiğnediler ve hükümetten emir gelmedikçe parmağını kımıldatan yok.
Bürokrasiye de inanmak elimden gelmiyor. Çünkü onlar da hakkı aramak ve gerçeği yüksek sesle dile getirmek yerine tam siper yapıyor.
STK'lara güvenmiyorum. Onlar da hükümetin ağzına bakıyor. Çoğu hükümetin güdümünde.
Meclisteki vekillere güvenmiyorum. Adam olmuş bir yanlışa "Yanlış olmuş" diyecek yerde "Sen de şunu yaptın, senin yandaşın da bunu yaptı" diyerek yanlış yapanı güya savunuyor. Doğruya doğru, yanlışa yanlış demeye hiçbir vekilin yüreği yetmiyor. Hepsi de "sahibinin sesi" gibi davranıyor.
SOMSÖZ: HÂLÂ UYANMADIK MI?
