Tohum attım toprağa ot oldu, ağaç oldu:
Büyüdü, güzelleşti, derdime ilaç oldu...
Tohum düşmeyen toprak, öksüz ve yetim kaldı:
Ne ot bitti ne yaprak, taş oldu kıraç oldu
Toprağı eken insan sağaldı, çoğaldı...
Toprağı ekmeyenler hastalandı, biilaç oldu.
Topraktan geldik, toprağa gideceğiz...
Bilen için toprağa düşmek bir miraç oldu.
Toprağa bakmayanlar aç kaldı, susuz kaldı
Öyle hazin ki sonu herkese muhtaç oldu
Topraktan geldi cümle ot, sebze ve meyve
Fukara sofrasına katık ve çomaç oldu.
Toprak bakana gül verdi, bakmayana diken
Onu yok sayanların sırtında kırbaç oldu.
Toprağın kıymetini bilenlerden et Yarab!
Kıymet bilmez kişilere kaç kaç oldu.
